تفاوت NFC و RFID

اولین،NFCیک کارت خوان بدون تماس، کارت بدون تماس و عملکردهای نقطه به نقطه را در یک تراشه واحد ادغام می کند، در حالی که rfid باید از یک خواننده و یک برچسب تشکیل شده باشد. RFID فقط می تواند خواندن و قضاوت اطلاعات را درک کند، در حالی که فناوری NFC بر تعامل اطلاعات تأکید دارد. به زبان ساده، NFC نسخه تکامل یافته RFID است و هر دو طرف می توانند اطلاعات را از فاصله نزدیک مبادله کنند. تلفن همراه NFC دارای یک تراشه NFC داخلی است که بخشی از ماژول RFID را تشکیل می دهد و می تواند به عنوان یک تراشه استفاده شود.RFIDبرچسب غیرفعال برای پرداخت. همچنین می تواند به عنوان یک خواننده RFID برای تبادل و جمع آوری داده ها استفاده شود و همچنین می تواند برای ارتباط داده بین تلفن های همراه NFC استفاده شود. .

دوم، محدوده انتقال ازNFCکوچکتر از RFID است. برد انتقال RFID می تواند به چندین متر یا حتی ده ها متر برسد. با این حال، از آنجایی که NFC در مقایسه با یک فناوری تضعیف سیگنال منحصر به فرد را اتخاذ می کندRFIDNFC دارای مزایای فاصله کوتاه، پهنای باند بالا و مصرف کم انرژی است. امکانات.

سوم، جهت کاربرد متفاوت است.NFCبیشتر در جهت برقراری ارتباط با دستگاه های الکترونیکی مصرف کننده است، در حالی که RFID فعال در شناسایی از راه دور بهتر است.

بنابراین، تعارض بین استاندارد RFID و استاندارد NFC یک سوء تفاهم از NFC است. NFC و RFID در لایه فیزیکی شباهت هایی دارند، اما به خودی خود دو فناوری و RFID هستند.RFIDتنها یک فناوری برای شناسایی برچسب ها به صورت بی سیم است، در حالی که NFC یک روش ارتباط بی سیم است. این روش ارتباطی تعاملی است.