NFC(ارتباطات میدان نزدیک، انتقال بی سیم برد کوتاه) یک استاندارد فناوری ارتباطات بی سیم کوتاه برد مشابه RFID (شناسایی فرکانس رادیویی بدون تماس) است که توسط فیلیپس، NOKI و سونی (که از شناسایی فرکانس رادیویی بدون تماس RFID تکامل یافته است) ترویج شده است. ). برخلاف RFID، NFC از شناسایی و اتصال دو طرفه استفاده می کند و در محدوده فرکانس 13.56 مگاهرتز در فاصله 20 سانتی متری کار می کند. سرعت انتقال 106Kbit/s، 212Kbit/s یا 424Kbit/s می باشد. در حال حاضر ارتباطات میدان نزدیک دارای استاندارد بین المللی ISO/IECIS18092، استاندارد EMCA-340 و استاندارد ETSITS102190 است. NFC از دو حالت خواندن فعال و غیرفعال استفاده می کند.
مانند RFID،
NFCاطلاعات نیز توسط جفت القایی الکترومغناطیسی در بخش فرکانس رادیویی طیف منتقل می شود، اما هنوز تفاوت زیادی بین این دو وجود دارد. اول از همه، NFC یک فناوری اتصال بی سیم است که ارتباط آسان، ایمن و سریع را با برد انتقال کمتر از RFID فراهم می کند. دومین،
NFCبا فناوری کارت هوشمند بدون تماس موجود سازگار است و به یک استاندارد رسمی تبدیل شده است که توسط تولید کنندگان بزرگ و بیشتر پشتیبانی می شود. از نو،
NFCیک پروتکل اتصال کوتاه برد است که ارتباط آسان، ایمن، سریع و خودکار را بین دستگاه های مختلف فراهم می کند. در مقایسه با سایر روشهای اتصال در دنیای بیسیم، NFC یک روش نزدیک برای ارتباط خصوصی است.
NFC به عنوان تلفیقی صرف از فناوری شناسایی از راه دور و شبکه آغاز شد، اما اکنون به یک فناوری اتصال بی سیم تبدیل شده است. این می تواند به سرعت و به طور خودکار یک شبکه بی سیم ایجاد کند و یک "اتصال مجازی" را برای دستگاه های سلولی، دستگاه های بلوتوث و دستگاه های Wi-Fi فراهم کند و دستگاه های الکترونیکی را قادر می سازد در فواصل کوتاه با هم ارتباط برقرار کنند. تعامل از راه دور از
NFCکل فرآیند احراز هویت و شناسایی را بسیار ساده می کند و دسترسی متقابل بین دستگاه های الکترونیکی را مستقیم، ایمن و واضح تر می کند.
NFCبا ترکیب همه برنامهها و سرویسهای شناسایی در یک دستگاه، مشکل به خاطر سپردن چند رمز عبور را حل میکند و در عین حال امنیت دادهها را نیز تضمین میکند. با NFC، اتصال بی سیم بین چندین دستگاه مانند دوربین های دیجیتال، PDA، ست تاپ باکس، کامپیوتر، تلفن همراه و غیره برای تبادل داده یا خدمات با یکدیگر امکان پذیر خواهد بود.